Życie jest jak podróż, w czasie której spotykamy różnych ludzi. Czasem mijamy się tylko albo wpadniemy na siebie na jakimś zakręcie. Czasem bywa tak, iż odkrywamy, że jest nam po drodze i idziemy razem kawałek. Bywa, że z niektórymi wędrujemy tak latami i wcale nie mamy dość. A kiedy tak sobie wędrujemy, to odkrywamy sekret wspólnego podróżowania, a mianowicie każdy z nas wywiera jakiś wpływ na ludzi, z którymi idzie przez życie.
Sposób w jaki Bóg zachęcił Eliasza w momencie przygnębienia.
Doświadczenia życia doprowadzają nas często do miejsca w którym budowla życia zostaje zrujnowana. To powoduje, że znajdujemy się na duchowej pustyni.
Pan obiecuje dać łaskę właśnie tam i na nowo odbudować. Obiecuje, że na nowo zaczniemy przynosić owoc.
Bóg pragnie byśmy byli odbiciem Jego chwały.
My nie idziemy tylko do nieba, ale cząstka nieba jest w nas już tutaj teraz a w ten sposób odzwierciedlamy Jego charakter.
Jezus jako Syn Boży przyszedł by służyć i to jest też nasza droga.
1. Członkowie Bożej rodziny mają obowiązek zaspokajania swoich duchowych, emocjonalnych, intelektualnych i fizycznych potrzeb. (Dz. Ap. 2:42-47; 4:32-35)
2. Musimy być obecni i uczestniczyć w działaniach kościoła, aby przynieść pożytek innym i doprowadzić każdego członka do dojrzałości w Jezusie Chrystusie. (Ef. 4:11-16)
3. Być może będziemy musieli złożyć ofiarę, aby służyć sobie nawzajem. Łatwo jest zrezygnować ze spotkania z rodziną Bożą. (Hebr. 10:23-25)
Życie prędzej czy później zderza nas z tym pytaniem. „I gdzie jest Bóg?” To ciekawe, że jednocześnie i niebo, i piekło chce, żebyśmy je zadali. Nic dziwnego, skoro od sposobu jego zadania i odpowiedzi na nie zależy całe nasze życie. Życie, które nie musi (i nie powinno!) być bezkresną tułaczką – może mieć cel i sens, być pełne, nawet mimo braków. To właśnie dlatego Pismo Święte odnotowuje 6. rozdział Księgi Sędziów i chce przemówić do nas. Do Ciebie.
Transformacja (nowe narodziny, Kolosan 2,13-15) musi nastąpić przed Reformacją (dojrzałość, Kolosan 3,1-4,1)
Niezależnie od tego, czy dokonamy Reformacji, czy nie, Bóg gwarantuje nam życie wieczne z Nim – to jest prawdziwa łaska (Kolosan 3,4)
Bezwarunkowe kochanie wszystkich wierzących i niewierzących jest najlepszym sposobem na zademonstrowanie naszej wiary w Jezusa Chrystusa (Kolosan 3.14)
Bóg przebacza (Kol 2,13), Bóg nagradza (Kol 3,24) i Bóg odpłaca (Kol 3,25) – dziękujemy Bogu za wszystko (Kol 3,15)
Ubieramy swoje ubrania, gdy spotykamy innych ludzi. W jakich ubraniach w sensie duchowym widzą nas ludzie widzą (Kolosan 3,12)