Teolog z IV wieku, Jerome, opowiada historię o apostole Janie. Jan był stary i słaby , nie mógł chodzić, więc jego uczniowie nieśli go na zgromadzenie wierzących w Dzień Pański. Co tydzień kierował do zgromadzonych następujące słowa: „Dzieci, miłujcie się wzajemnie”.
Trwało to tydzień po tygodniu, aż w końcu, nieco znużeni tymi powtarzającymi się słowami, jego uczniowie zapytali go: „Mistrzu, dlaczego zawsze to mówisz?”.
„Ponieważ” – odpowiedział Jan – „takie jest przykazanie Pana i jeśli tylko to zostanie uczynione, to wystarczy”.