kiedy słońce wita poranek
a nogi gotowe są do drogi
kiedy ręce umęczone chorobą
leżą bezwładnie przy ciele
kiedy oczy zamknięte
a otwarte serce
kiedy łzy radości i smutku
przeplatają się wzajemnie
kiedy nie i gdy tak
wierzę
bo łaska rozpoczęła
i dokończy swoje dzieło

Inspirowany Ewangelią Marka 9,24
„Wierze, pomóż niedowiarstwu memu”

*werset ten jest dla mnie życiem. Wierzę w Chrystusa, wierze Chrystusowi i wierzę, że on wiecznie podtrzymuje moja wiarę.”

Angelika Adamczyk jest studentką. Fascynuje ją rzeczywistość, szczególnie przeżywana w perspektywie wieczności. Odkąd Chrystus stał się jej Panem i Zbawicielem, każda chwila jej życia przepełniona jest radością i wdzięcznością. Wiersze zawarte w tomiku są wyrazem tego w jaki sposób postrzega Boga. Głęboko wierzy, że utwory, które często pisała łzami, pozwolą odczuć czytelnikowi to co ona czuła i pokażą świat, który ona widzi.