Jeżeli matka opłakuje nie to co straciła, lecz to co straciło jej zmarłe dziecko, pociechą dla niej jest wiara, że nie straciło ono celu, dla którego zostało stworzone. I pociechą jest również wiara, że ona sama tracąc swoje główne lub raczej jedyne naturalne źródło szczęścia, nie utraciła rzeczy ważniejszej, a mianowicie nadziei, iż „wielbić będzie Boga i radować się Nim na wieki”.

C.S.Lewis – Smutek

Foto: Lasy w Janowicach