29https://www.youtube.com/watch?v=nt69WDtYNLo

O TA MIŁOŚĆ, KTÓRA NIE POZWOLI MI ODEJŚĆ…

ODPOCZYWAM SWOJĄ ZMĘCZONĄ DUSZĄ W TOBIE..

George’a Matheson napisał ja w 1882 roku.

„O miłości, która nie pozwala mi odejść” powstała wieczorem kiedy odbył się ślub jego siostry.. Lata wcześniej był zaręczony, dopóki jego narzeczona nie dowiedziała się, że nie będzie mógł już widzieć na swoje oczy. Lekarze nie mogli już nic zrobić a zaręczona kobieta powiedziała mu, że nie chce z nim żyć.. W czasie studiów doktoranckich przygotowywał się do służby Bogu, a jego siostra przez lata troszczyła się o niego. Teraz miała wyjść za mąż. George miał 40 lat, a małżeństwo jego siostry przypomniało mu na nowo o jego własnym złamaniu serca. To w środku tej okoliczności i smutku, powstała ta piękna pieśń, o której potem powiedział, że została napisana w ciągu pięciu minut.

1. O Love, that wilt not let me go,
I rest my weary soul in Thee;
I give Thee back the life I owe,
That in Thine ocean depths its flow
May richer, fuller be.

2. O Light, that followest all my way,
I yield my flickering torch to Thee;
My heart restores its borrowed ray,
That in Thy sunshine’s blaze its day
May brighter, fairer be.

3. O Joy, that seekest me through pain,
I cannot close my heart to Thee;
I trace the rainbow through the rain,
And feel the promise is not vain
That morn shall tearless be.

4. O Cross, that liftest up my head,
I dare not ask to fly from Thee;
I lay in dust life’s glory dead,
And from the ground there blossoms red
Life that shall endless be.